Paardenzot stapvoets door paardenland

Wim Romijn noemt zich zelf een echter paardengek. Al vanaf zijn prille jeugd bestudeerde hij in zijn vrije tijd het gedrag van boerenpaarden tijdens werkzaamheden op het land en in de bosbouw. Als leerling van de middelbare school ging hij zaterdags in de leer bij een hoefsmid en hielp hij met allerhande werkzaamheden op een ponyclub. Er moest hard gewerkt worden, maar Wim had het er graag voor over, als hij zich maar met paarden mocht bezighouden en ze kon observeren. Paardenzot geeft op speelse wijze inzicht in het wezen van een paard en is een kleurrijke hulde aan de vele paarden die Wim Romijn in zijn leven is tegengekomen. In het boek staat vooral de relatie tussen mens en paard in de strijd om het dagelijks bestaan centraal.